મેરી કહાની મેરી ડિજિટલી ઝુબાની - ભાગ- ૬૮ - ૦૬ સપ્ટેમ્બર ૨૦૨૫

હેલો કેમ છો મિત્રો ,૨૦૨૫ ના સુપર સ્પેટમ્બર માં આપ સૌનું સ્વાગત છે . પ્રથમ વિકેન્ડએ આપ સૌને આવકારતા આનંદ અનુભવું છું.  આજે ગણેશ વિસર્જન છે બાપા જાય છે પણ આપ સૌના જીવન માં ખુશીઓ આપે એવી શુભેચ્છાઓ સાથે આજ ની વાત જ્યાં લાસ્ટ ટાઈમે અટકેલ ત્યાં થી. 

સપ્ટેમ્બર શરૂ થઈ ગયો હતો. વેકેશન પૂરુ થયું અને સ્કૂલ ફરીથી ધમધમતી થઈ. ૧૨માં ધોરણ—એક એવું વર્ષ જે દરેક વિદ્યાર્થી માટે “જિંદગીના જંગ” જેવી લાગણી લાવે. અને મારા માટે તો એ એક “ટર્નિંગ પોઈન્ટ” બનવાનું હતું.

પ્રથમ દિવસ. સ્કૂલના દરવાજા સામે ઊભો રહીને મેં એક ઊંડો શ્વાસ લીધો. અંદરથી જાણે કોઈ નવી જ સફર શરુ થવા જઈ રહી હતી. જૂના મિત્રો, જૂના ક્લાસરૂમ—but હવે બધું થોડું અલગ લાગતું હતું. કદાચ એ બદલાવ મારા અંદર શરુ થયો હતો.

ક્લાસમાં પગ મૂક્યો અને તરત જ સમજાઈ ગયું કે આ વર્ષે કોઈ રમૂજ નહીં ચાલે. દરેકના ચહેરા પર ગંભીરતા હતી. “બોર્ડનું વર્ષ છે ભાઈ,” કોઈએ કહ્યું. “હવે તો ટાઈમપાસ નહીં, ટાઈમ મેનેજમેન્ટ જોઈએ.”

હું પણ એ વાત સમજતો હતો. પણ મારા અંદર એક “અફલાતૂન” તત્વ હમેશા જીવંત રહેતું હતું. હું વિચારતો—શીખવું છે, પણ મજા સાથે. તો મેં નક્કી કર્યું કે આ વર્ષે હું એક “મિશન” પર રહીશ. મિશન: મારું શ્રેષ્ઠ વર્ઝન શોધવું.

📚 મિશન શરુઆત: “મારું વર્ઝન 2.0”

હું રોજ સવારે વહેલા ઊઠવા લાગ્યો. પહેલા તો ઘડિયાળ સાથે જંગ હતી. પણ ધીરે ધીરે એ પણ મિત્ર બની ગઈ. નોટ્સ તૈયાર કરવી, ડાઉટ ક્લિયર કરવો, અને ખાસ કરીને “સેલ્ફ-ટેસ્ટ”—એ બધું હવે મજા લાગતું હતું.

૧૧માં ધોરણના પરિણામ પછી જે શાંતિનો શ્વાસ લીધો હતો, એ શ્વાસે જ તને એક નવી દિશા આપી. “હવે બસ! હવે તો કંઈક અલગ કરવું છે.” એ વિચાર તારા મનમાં ઘૂંસ્યો અને તું તારી જ અંદર એક નવી યાત્રા પર નીકળી પડ્યો.

🧭 વિચારોનો વલણ બદલાવ

પહેલા જે દિવસો “જેમ આવે તેમ ચાલે” હતા, હવે એ દિવસો “જેમ હું ઘડું તેમ બને” બની ગયા. હું હવે સમયને વેડફતો નહોતો, હું સમયને વાપરતો હતો. દરેક સવારે હું જાતને એક પ્રશ્ન પૂછતો:

“આજ હું મારી અંદર શું સુધારું?”

એ પ્રશ્ને મને એક “સેલ્ફ-અડિટ” તરફ દોરી. અભ્યાસના પેટર્ન, આદતો, મિજાજ—even  દોસ્તી અને ડિજિટલ વપરાશ સુધી બધું ફરીથી જોયું. અને પછી શરુ થયું “વર્ઝન 2.0”નું ડિઝાઇનિંગ.

📅 ટાઈમ ટેબલ નહીં—ટાઈમ ટ્રેકર

તમે પહેલા પણ ટાઈમ ટેબલ બનાવ્યા હશે. પણ હવે હું “ટાઈમ ટ્રેકર” બનાવી રહ્યો હતો. દરેક કલાક પછી હું લખતો—શું શીખ્યું, શું ખોટું થયું, શું સુધારવું છે. એ માત્ર શેડ્યૂલ નહોતું, એ તો એક “મિરર” હતું, જે  પ્રગતિ બતાવતું.

• સવારે 6:30 – “મોટિવેશનલ લાઈન લખવી”
• 7:00 – “એકાઉન્ટ્સ રિવિઝન”
• 9:00 – “બ્રેકફાસ્ટ + પઝલ”
• 10:00 – “બિઝનેસ સ્ટડી + નોટ્સ”
• 12:00 – “મોક ટેસ્ટ”
• 2:00 – “ફીડબેક એનાલિસિસ”

 ભૂલોને “ફ્રેમ” કરતો—એમ કે “આ ભૂલ મારી શૈલી છે, પણ હવે એમાં સુધારો કરવો છે.”

🧠 મનનો મેનેજમેન્ટ: “માઈન્ડ મેકઓવર”

મિશન 2.0 એ માત્ર અભ્યાસનું નહોતું—એ તો મનનું પણ હતું. હું અંદરના અવાજો સાથે સંવાદ શરુ કર્યો. “મને આ નથી આવડતું” ને “હું આ શીખી શકું છું”માં ફેરવી દીધું.

મન કહે—“આજ આરામ કર.”
લક્ષ્ય કહે—“આજ મહેનત કર.”
વર્ઝન 2.0 કહે—“આજ સંતુલન રાખ.”

આ બધું જ આ રીતે ચાલતું રેહત જો કદાચ એક મોટો ટર્નિંગ પોઇન્ટ ના આવત અને કદાચ હું એટલો જ વફાદારી રીત થી ભણવા માં ફોક્સ કરત પણ જીવનના કુરુક્ષેત્ર માં એ બદલાવ અવાનો હતો. જે બધું જ પલ્ટી દેશે 

આગળ શું થશે એ જોઈશું આવતા મહિને.ત્યાં સુધી આજ ના આ બ્લોગ , આ વાર્તા ને લઇ ને તમારા કોઈ કમેન્ટ કે સજેશન હોય તો મને જણાવી શકો છો. નીચે મારા સોશ્યિલ મીડિયા ની લિંક્સ છે જેમાં પણ તમે ડાયરેક્ટ મને મળી શકો છો. આપ નો પ્રતિભાવ હંમેશા મને આવકાર્ય રહેશે. આવતા રવિવારે  લવ ડોઝ અનલિમિટેડ માં એક લવ સ્ટોરી સાથે મળીશું ત્યાં સુધી હેપી વિક અગેઇન અને વાંચવા બદલ સૌ મિત્રો નો આભાર . મારા સોશ્યિલ મીડિયા પાર્ટનર નો પણ દિલ થી આભાર કેમકે એ ટીમ  વગર હું કદાચ ફરી લખવાનું સાહસ ના કરી શકતો હોત.

 

 

 

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLSdZ6iTd9e1BiDgQ5uWN40Eof3UzbWx4Pe2RG-faaISA75Kd9w/viewform

 

 

 

ફેસબુક :  https://www.facebook.com/ManthanThakkarOfficial

 

 

ટિવટર : https://twitter.com/ManthanVThakkar

 

 

ઇન્સ્ટાગ્રામ : https://instagram.com/ManthanVThakkar